Door Crystal Kadakia
Het is 2018 en we begrijpen millennials nog steeds niet helemaal. De oudste millennial wordt dit jaar 38 en we hebben de stereotypen en het ‘millennial-probleem’ nog steeds niet achter ons gelaten: hoe kunnen we deze schijnbaar ondoorgrondelijke generatie aantrekken, betrokken maken en behouden.
Net zoals velen van jullie heb ik de verhalen over millennials al vaak gehoord. Toen ik een aantal jaar geleden mijn consultancybureau oprichtte, was het enige wat je over millennials hoorde het geklaag van oudere generaties: ze zijn lui, denken dat ze overal recht op hebben en hebben elke vijf minuten een schouderklopje nodig. Maar daar geloofde ik niet in. Ik ben zelf een millennial en ik kon die simplistische opmerkingen over millennials maar niet verenigen met alle kennis die je hebt wanneer je ouder bent. Ik kon evenmin vergeten hoe het was om op te groeien. Ik besefte echter al snel dat oudere generaties ondanks al hun wijsheid maar heel weinig wisten over hoe het is om in deze moderne wereld op te groeien, simpelweg omdat er te veel dingen zijn veranderd.
Hoewel we natuurlijk net als iedereen van elkaar verschillen, ervaarde ik het begin van een leven met digitale technologie. Ik merkte hoe ik mijn dagelijks leven doorbracht, welke vaardigheden ik inzette om met anderen samen te werken en hoe ik mensen benaderde voor en na de opkomst van internet, sociale media en smartphones. Het moment dat ik besefte hoe belangrijk het was dat ik een millennial ben, was cruciaal. Ik maak deel uit van de laatste generatie die zich een tijd zonder internet kan herinneren en dat is de sleutel tot de kloof die tussen onze generaties gaapt. Ik besefte dat ik in een unieke positie verkeer om de twee generaties dichter bij elkaar te brengen en een wereld te creëren waarin we de beste dingen nemen uit de tijd vóór de opkomst van digitale technologie en die toepassen in de moderne wereld waarin iedereen continue is verbonden.
Ik heb de laatste zes jaar besteed aan het onderzoeken van de rol die technologie heeft gespeeld in ons leven en die inzichten gedeeld met publiek over de hele wereld. Door het werk dat ik doe bij Invati Consulting kunnen leidinggevenden op een strategische manier de toekomstige cultuur in de werkomgeving vormgeven, terwijl het gesprek op millennials komt. Hier volgt een kort stuk uit mijn bestseller The Millennial Myth over hoe je jezelf kunt bevrijden van de vijf grootste mythen die er bestaan over millennials, zodat we met behulp van technologie in kunnen zetten op betrokkenheid, samenwerking en productiviteit op het werk.
Mythe #1: Van lui naar een nieuwe blik op productiviteit
Millennials zijn lui. Vanuit een traditioneel perspectief wordt dit bevestigd door het verlangen van millennials om te werken waar en wanneer zij willen en de moeite die ze hebben om een vooraf bepaalde tijd te werken op een vaste locatie. In een oudere wereld betekende vaste tijden werken dat je productief werkte.
Vanuit een modern oogpunt is dit niet lui; het betekent een andere kijk op productiviteit. Het werk in een digitale omgeving is vaak strategisch, creatief, innovatief en bovenal uiterst cognitief van aard. Het leveren van goede prestaties heeft misschien niets te maken met acht uur lang achter een computer zitten of de hele dag vergaderen. Millennials weten dat het soort werk dat we nu doen fundamenteel is veranderd. Uit de neurowetenschap blijkt dat de cognitieve belasting is veranderd. Leidinggevenden die in deze moderne wereld geen digitale technologie inzetten om te experimenteren met productiviteit, raken achterop. Ze krijgen te maken met minder betrokkenheid en meer burn-outs.
Mythe #2: Van denken overal recht op te hebben naar ondernemend
Millennials denken overal recht op te hebben, omdat ze gelijk verwachtingen hebben als het op salaris, promotie, interessante werkzaamheden en toegang tot leidinggevende functies aankomt. Traditioneel gezien moest je uren maken voor dit soort voordelen.
Vanuit een modern perspectief kun je, wanneer je bent opgegroeid met digitale technologie, kiezen uit een heleboel opties om je potentieel ten volste te benutten. Dit levert voor zowel jezelf als de organisatie voordelen op. Deze benadering heeft meer weg van een ondernemende mindset. Organisaties die deze ondernemersgeest stimuleren vragen juist hoe ze het potentieel van hun werknemers het beste kunnen benutten in plaats van ze te vragen waarom ze niet op hun kans willen wachten.